فرانکنیا

نام: فرانکنیا

نام انگلیسی: Frankenia

خانواده: Frankeniaceae

مشخصات:

جنس فرانکنیا شامل حدود ۷۰-۸۰ گونه از درختچه ها، بوته ها و گیاهان علفی است که با محیط های شور و خشک در مناطق معتدل و نیمه گرمسیری سازگار شده است. از این میان چند گونه به عنوان گیاهان زینتی و پوشاننده در حال کشت و تولید هستند. فرانکنیا یک گیاه چند ساله گلدار است که زیستگاه طبیعی آن نمک زارها و تپه های شنی، به ویژه در جایی که ماسه یا لجن سفت روی خاک های دانه درشت تر پوشانده شده است، می باشد. همچنین فرانکنیا به ندرت در سواحل و صخره های گچی رشد می کند.
اغلب گونه های فرانکنیا مقاوم به نمک (هالوفیتیک) و متحمل به خشکی هستند. گیاه فرانکنیا دارای برگهای متضاد و ساده و به طور کلی کوچک هستند و غالباً دارای غدد دفع کننده نمک در حفره های فرو رفته هستند. گلهای فرانکنیا کوچک است و بصورت منفرد ظاهر می شوند. این گلها در رنگهای سفید، صورتی و بنفش قابل مشاهده اند. هر گل دارای چهار تا هفت کاسبرگ است که در مقطعی لوله ای شکل قرار دارند و با چهار تا هفت گلبرگ روی هم متصل شده و در قاعده گل باریک شده اند. پرچم ها غالباً در دو حلقه سه تایی مرتب شده اند. تخمک های گیاه از یک تا چهار لفاف سه تایی تشکیل شده و میوه به شکل یک کپسول است که در کاسبرگهای پیوسته محصور شده است. دانه ها دارای جنین مرکزی با اندوسپرم نشاسته ای قابل توجهی در هر طرف هستند.
بطور کلی گیاه فرانکنیا برای زیبایی فضای سبز و پوشش بستر خاک در باغات و باغچه ها مورد استفاده قرار می گیرد. نیاز آبی کم، پوشانندگی و سرعت رشد خوب و گل های زیبا این گیاه را در میان سایر گیاهان مشابه بسیار محبوب نموده است.
فرانکنیا برای کاشت بین سنگفرش و باغهای سنگی- صخره ای مناسب است . این گیاه در برابر سرما مقاوم است و وقتی در معرض سرما می گیرد رنگ سبز آن به رنگ قرمز مایل به قهوه ای تغییر می یابد و با تغییر فصل و برطرف شدن سرما، مجدداً رنگ سبز آن پدیدار می شود .
تکثیر فرانکنیا به ۲ روش امکان پذیر است: ۱- تقسیم بوته و ۲- قلمه . برای تقسیم بوته ها از بوته های متراکم و بزرگتر استفاده می شود و بهترین زمان برای انجام این کار اوایل بهار است. همچنین برای قلمه زدن در خاک مرطوب و در تابستان، قلمه هایی که دارای ۲ یا ۳ برگ هستند، مناسبند.