موز، بانانا
خانواده: موز Musaceae
اسم علمی: .Musa paradisiaca Linn
اسم انگلیسی: Banana,Banana tree
خصوصیات گیاهی و پراکنش: درخت موز به صورت یک گیاه افراشته است که ساقه های زیرزمینی دارد.
و رویشگاه اولیه درخت موز در ایران بلوچستان و نواحی جنوبی کشور می باشد. د اندام مورد استفاده: ریشه، ساقه، گل، میوه و برگها
خواص درمانی و مصارف: ریشه درخت موز برای دفع کرم تجویز می شود. خاکستر ریشه و بقیه اندام های درخت موز نیز این خاصیت را دارند. گل های درخت موز خواص قابض دارند. عصاره ساقه درخت موز برای درمان گوش درد و خلط خونی موثر است. میوه کال (نارس) درخت موز دارای خواص قابض می باشد، در صورتی که میوه رسیده درخت موز دارای خواص ملین ملایم است و برای معالجه اسهال و اسهال خونی کاربرد دارد. میوه درخت موز برای جوش خوردگی و التیام زخمهای روده بزرگ به کار می رود. میوه درخت موز همچنین برای ناراحتی های شکم، یبوست و زخمهای دستگاه گوارشی کاربرد دارد. میوه کال و گل های پخته شده درخت موز برای درمان دیابت مفید می باشد. عصاره گل های درخت موز برای معالجه اسهال تجویز می شود. بررسی های کلینیکی نشان داده است که ساقه و ریشه درخت موز برای درمان اختلالات خونی موثر می باشند.
ترکیبات شیمیایی: موز حاوی سروتونین، نوراپینفرین، دوپامین، کاتکولامین، ۱۴- أ-متیل-وب، ۱۹- سیکلو غمت -۱۵- آرگوست -۲۴(۲۸) – آی ناب- آل و یک ترکیب ناشناخته میباشد. تخمدان های گیاه موز حاوی تریپتوفان و ترکیبات ایندول می باشند.