خواص به

به شیرین گرم وتر است و به ترش سرد و خشک است.
به ویتامین هایی نظیر C3,B2,B1,A,B را در بردارد.
همچنین دارای املاح معدنی بسیاری است که از جمله آنها: آهن ، آهک، پتاسیم، سدیم ، فسفر و کلسیم است.
از فایده های قابل درمانی به می توان به موارد زیر اشاره کرد:
به علاوه بر آن که اشتهاآور است به تقویت معده و کبد کمک می کند.
همچنین دل پیچه ، خونریزی لثه و دهان را درمان می کند.
به قلب را تقویت می کند ،سینه را نرم می نماید، معده و دستگاه هاضمه را تقویت کرده و به هضم غذا نیز کمک می کند.
برای چشم بسیار مفید است.
خون ریزی را متوقف می کند، اثر مفیدی روی بواسیر دارد.
نه تنها قابض است بلکه ادرار آور نیز هست.
به ترش استفراغ را متوقف کرده وبرای تنگی نفس نیز مفید است.
خون ریزی از رحم را متوقف کرده و اسهال به خصوص اسهال خونی را درمان می کند.
به دانه برای درمان جراحات گلو، سرفه، تورم های داخلی ، خشکی زبان و دهان مفید است.
برای بهبود ترک پوست دست ، پا ولب به دانه را روی موضع قرار دهید.
لعاب به دانه را روی زخم و سوختگی ها گذاشته تا زودتر بهبود یابد.
به دانه ضد تب است و آفتاب سوختگی را با مالیدن روی پوست درمان کنید.
جویدن به دانه برای تقویت نیروی جنسی مفید است.
جوشانده برگ درخت به ، ورم چشم را بهبود می بخشد.
دم کرده گل و شکوفه به ، مقوی معده است.
سرفه کودکان را برطرف می نماید.
سردرد را بهبود می بخشد.
سینه را صاف و تقویت می نماید.
برای درمان بی خوابی و یا بد خوابی، دم کرده گل را به همراه آب بهار نارنج قبل از خواب بنوشید.

خوردن به، به صورت خام مضر است ، چرا که رگها را مسدود می کند و چون گرم است برای گرم مزاجان نیز خوب نیست.