نقشه و طراحی باغ
درختان پسته دارای دوره نونهالی طولانی بوده و سرمایه هزینه شده برای طراحی با سال ها به صورت راکد مانده و برگشت اقتصادی ضعیفی دارد. یک باغ باید خوب طراحی و مراقبت شود که:
١- زود به باردهی اقتصادی برسد.
۲- در زمان بلوغ بدون هرس زیاد یا حذف درختان پتانسیل تولید در واحد سطح را داشته باشد.
۳- گرده افشانی کافی باتلر
۴- فضای کافی برای عملیات کاشت، داشت و برداشت در زمان حال و آینده را داشته باشد.
در این این جا در رابطه با نقشه کاشت که شامل تراکم درختان، فاصله و نحوه کاشت، محل گرده دهنده ها بحث خواهد شد.
انتخاب رقم: کوشش های زیادی برای پیدا کردن و توسعه کولتیوارهای پایه و پیوندک انجام شده و بیشترین ترکیب پایه و پیوند که عمدتا امروزه استفاده می شود از سالهای قبل در دسترس باغ داران بوده است. اطلاعات کمی در ارتباط با تراکم کاشت مناسب و طراحی درختان وجود دارد.
پیشنهادات نقشه و طراحی بر اساس مشاهدات در باغ های دارای درختان با پیوندک کرمان و پایه P. integeraima بوده است. پیشنهادات در ارتباط با نسبت درختان نر به ماده، بستگی به مشاهدات در باغهایی دارد که گرده دهنده پیتر است. باغداران باید آگاه باشند. که دیگر پیوندکها و پایه ها ممکن است برای بعضی از شرایط محیطی مفید باشند و می توان آنها را استفاده نموده اما فاصله ها، تراکمها و نسبت درختان نر به ماده ممکن است متفاوت باشد وسایل برداشت انبوه برای پسته به طور سریع استاندارد شد.
امروزه فاصله ردیف ها نباید کمتر از ۴/۶ متر باشد ردیف های کمتر از ۴/۶ متر عرض باعث افزایش خسارت به درختان در طی برداشت شده هم چنین از ورود وسایل به باغ جلوگیری می شود. طول ردیفهای بیشتر از ۴/۶ متر در سال های پرمحصول در بازده برداشت مشکل ایجاد کرده و در ردیف های طویل، برداشت کننده های انبوه نمی توانند به اندازه کافی میوهها را حمل کنند. اگر باغ ردیف های طویل تر از ۴/۶ متر دارد یک محل برای دور زدن در یک فاصله قرار داده شود که طول ردیف زیادتر از ۴/۶ متر نشود و در انتهای ردیف یک محل ۹/۷ متری برای دور زدن قرار داده شود. فضا برای عملیات برداشت: بیشتر سطح زیر کشت کالیفرنیا رقم کرمان بوده و میوه ها در یک زمان به بلوغ رسیده و نیاز برای برداشت زیاد می شود. بنابراین باغ داران باید باغی را طراحی کنند که به سادگی و سریع برداشت در آن انجام شود. باید بهترین طراحی انجام شود تا فضای کافی برای عبور وسایل و عملیات بارگیری وجود داشته باشد و طرحی را که وسعت أن ۱۶ تا ۱۶۰ متر باشد پیشنهاد می شود هم چنین عرض کافی برای انواع بالابرها، کامیون ها و عبور وسایل نقلیه باید وجود داشته باشد.
تراکم درختان پسته
۱- اپتیمم پتانسیل باردهی: یک باغ پسته هنگامی که فضای بالای سطح خاک کاملا توسط سطح بارده اشغال شده و نور کافی برای تولید شاخه های میوه دهنده وجود داشته باشد به ماکزیمم پتانسیل باردهی می رسد. میزان محصول ارتباط مستقیم با تعداد درخت در هکتار داشته و محصول را در سال های اولیه می توان با کاشت تعداد زیادی درخت در هکتار به حداکثر رساند.
٢- کاشت با تراکم بالا و تنک درختان، درختان پسته رشدشان کم بوده و درختان پسته با پیوندک کرمان روی پایه آتلانتیکا روی خاک های خوب ۲۵-۲۰ سال نیاز داشته تا فضا را کاملا پر کنند و فاصله درختان ۷/۶*۷/۶ متر بوده و برای حداکثر تولید اولیه بر اساس هکتار بعضی باغداران درختان بیشتری در هکتار از درختان رکن استفاده می شود) نسبت به میزان مناسب برای باغ های بالغ می کارند. درختان فیلر باید قبل از این که به حالت انبوه در آیند و سایه سبب از بین رفتن شاخه های میوه دهنده شود حذف می شوند. موقع حذف درختان فیلر بستگی به رشد و تراکم درختان دارد. حذف درختان اغلب به موقع انجام نمی شود، زیرا سبب کاهش محصول می شود.
۳-کاشت بدون تنک کردن بیشتر باغات جدید در همان تراکم درخت که در زمان بلوغ احتیاج است کاشته شده و هزینه های تنک درختان، کم می شود. پایه های جدید و تکنیک های اصلاح کاشت سبب شده که درختان پسته زودتر به محصول بروند و سود درختان فیلر در این صورت حداقل می گردد. بیشتر باغ های جدید فاصله بین ردیفها ۷-۴/۶ متر و بین درختان ۱۴۵-۱۱۰ متر است. و تراکم درختان ۱۴۵-۱۱۰ درخت در ۴/۰ هکتار در کاشت مربعی می باشد. کاشت نزدیک تر درختان احتیاج به تنک کردن خواهد داشت برعکس کاشت با فاصله بیشتر سبب خواهد شد که باغ دیرتر به پتانسیل باردهی کامل برسد. مشاهدات انجام شده در باغ های با مدیریت خوب با فاصله های کمتر روی خاکهای عمیق با زهکش خوب نشان داد که ازدحام تا حدود ۱۵ سال رخ نخواهد داد. ازدحام اولیه می تواند با هرس برای چند سال اولیه اصلاح شود. بنابراین تنک درختان کاشته شده در فاصله های نزدیک تر تا ۲۰ سال مورد توجه نمی باشد.
۴- گرده دهنده ها: درختان پسته دو پایه بودن و گل های نر و ماده روی درختان جداگانه تولید شده و باد گردد را از گل های نر به گل های ماده منتقل می کند. درختان نر در اطراف و داخل باغ به صورت منظم پراکنده می شوند.
تراکم درختان تر در باغ تعیین نشده و درختان مسن به نسیت ۱۴ درخت ماده به یک نر کاشته می شونه درختان در سومین زمین کاشته شده و توسط دو درخش، ماده در ردیف جدا می شوند اکنون درختان نر پنجمین در خسته در ردیف پنجام می دادند و نسبته ؟؟ درخت ماده به یک نر است درختان نر اضافی گاهی اوقات در حاشیه ها در جهت باغ و باز کاشته شده و ردیف های نر ثابت مورد نیاز می باشد و در بعضی نواحی که سطح زیرکاشت کم بوده نسبت درختان ماده به تر ۱۳% کاهش می یابد. محلی اولین گرده دهنده در گوشه های بالا باد که جهت باد غائب بوده می باشند.
نقشه و تو کاشت در میدان باغ
طرح درختان تصمیم دیگری در ارتبط با نتشه می باشند.. جرح هایی که برای تولید میوه استفاده می شود شامل مربعی یا مستطیلی و شش گوش است.
طرح مربع با جدید مستطیلی
کاشت به صورت مستطیلی عمومی ترین طرح درختان برای باغ های پسته می باشند. سیستم مربعی مناسب، سبب کاهش تراکم درختان خواهد شد و فاصله بین ردیف ها برای برداشت انبوه باید ۶۴ متر نگه دار می شود و این سیستم برای سر برداری و حذف کناره های درختان مناسب می باشد
طرح شش گوش یا طرح سه گوش متساوی الاضلاع
طرح شش گوش هم چنین یک طرح سه گوش متساوی الاضلاع می باشد که ششی درخت نزدیک هم أصله مساوی دارند. در هر تراکمی کاشت درختان باغ اجازه دریافت نور را به صورت یکنواخت دارا می باشند. و درختان کمتر به صورت نبود می شوند برای در فاصله ای، ۱۵ درصد درختان بیشتری در ۶۴ هکتار نسبت به طرح مستطیلی وجود دارد و در سال های اولیه تولید محصول در باغ بیشتر خواهد بود و ضرر زیاد آن تهیه زمین، بریدن دور انداختن، برداشت و محلول پاشی می باشد اگر یک، عرض ۲۴ متر بر حرکت در ردیف ها مناسب باشد درختان در این طرح باید به فاصله ۷۳۶ متر کاشته شوند. تأشت ۷۳۶ متر یک تراکم ۹۶ درخت در ۴/۰ هکتار برای طرح شش گوش تشبیه خواهد کرد. این طرح برای طراحی مشکل تر از سیستم مستطیلی بوده و برای درختان فیبر مورد استفاده قرار نمی گیرد و راه مؤثری برای حذف، درختان وجود ندارد.
گل انگیزی، گرده افشانی و تشکیل میوه
گرده افشانی: با توجه به دو پایه بودن پسته ها، گرده افشانی در آنها توسط باد صورت می گیرد. پایه های نر پسته به میزان قابل توجهی گرده تولید می کنند و یک درخت نر برای ۱۰ تا ۱۲ درخت ماده گرده تولید می کند. مسئله مهم در انتخاب درختان گرده رده (نر) هم زمانی گل دهی و همپوشانی آنها برای تلقیح گل های ماده است. میزان گرده افشانی و باز شدن گلهای نر و ماده در ارقام مختلف متفاوت است.
بیولوژی گل: پریموریای گل نر و ماده به صورت جانبی و انتهایی روی شاخه های یک ساله تشکیل می شود. اولین کاسبرگها در اردیبهشت ماه در بعضی جوانه های شاخه ها مشاهده نشده است ساختمان گل آذین که دارای تعداد زیادی گل است در خرداد ماه کاملا اختصاصی می شوند. جوانه های گل آذین ماه بیشتر توسعه نیافته تا این که در مهر ماه بعد از سه ماه دوره رکود رشد گل های ماده دوباره شروع شده و مادگی آغازیده میشود و از این مرحله بیشتر پیشرفت نمی کند. نزدیک اواخر اسفند هر پریمور دیا به مادگی سه برچهای توسعه یافته که یکی از برچه ها بزرگ و دو تا برچه دیگر کوچک و عقیم می باشند و گلهای نر بعد از ۹ ماه خاموشی (سکون) که در اردیبهشت سال قبل آغازیده شده، پریموردیای اندام جنسی نر رشد سریع کرده و اختصاصی شدن و بلوغ در اواخر اسفند ماه رخ می دهد. هر گل آذین عموما دارای ۱۵۰-۱۰۰ گل بوده و زمان گلدهی کولتیوارهای نر و ماده از ۳-۲ هفته متفاوت می باشد.
دیکو گامی: دیکوگامی یک پدیده عمومی در پسته است خیلی از مطالعات نشان داد که درختان نر تمایل به پروتاندری دارند و درختان نر بازده یکسانی در گرده افشانی نداشته و این اختلاف در بازده گرده افشانی قسمتی مربوط به قوه نامه گرده و قسمتی به دایکو گامی ارتباط دارد. در بعضی حالات کافی نبودن درجه حرارت پایین برای شکستن دوره استراحت یک فاکتور دیگر می باشد. به منظور گرده افشانی کافی ارقام میوه دهنده، بیش از یک رقم مورد نیاز می باشد. همپوشانی دورۂ گل دهی درختان نر و ماده منحصرا برای تشکیل میوه کافی نمی باشد برای گرده افشانی کافی درختان نر باید دانه گرده شان از اوایل دوره گل دهی تا اوج دورۂ گل دهی درختان ماده بریزند.
ریزش گل و میوه: در خیلی از درختان میوه تعداد زیادی از گل ها و میوه ها قبل از بلوغ میوه ها می ریزند و تخمدان های سقط شده ممکن است گرده افشانی نشده یا با گرده ناسازگار گرده افشانی شده باشند. در پسته سقط جنین ممکن است ارتباط با غیر طبیعی بودن سلول تخم و جنین داشته باشد ریزش میوه ها می تواند توسط زمان گرده افشانی، سن گل، شرایط محیطی در زمان باز شدن گلها مثل درجه حرارت تحت تأثیر قرار گیرد.
سن مادگی و باروری آن: مادگی پسته دارای یک کلاله با سه لوب بزرگ، یک خامه کوتاه و یک تخمدان بزرگ دارای یک تخمک است. باروری مادگی توسط تشکیل میوه کل اندازه گیری می شود. در گل آذینهای گرده افشانی شده با گرده p. Vera تا ۱۰ هفته تعداد زیادی میوه وجود دارد اما در زمان بلوغ تعداد کمی از آنها باقی می ماند. بعضی مادگیها که دارای ۳ روز سن هستند میوه های غیر طبیعی و بد شکل تولید می کنند که کوچکتر از میوه های طبیعی بوده و این میوه های غیر طبیعی معمولا می شکافند و گاهی اوقات این شکاف ها به صورت نامنظم در پوست رویی و درون زیر مشاهده می شود. بیشتر مادگی هایی که ۴ روز بعد از باز شدن گلها، گرده افشانی شده اند قبل از بلوغ می ریزند.
رشد لوله گرده: اختلافات مهمی بین والدین گرده دهنده با رشد کم لوله گرده و تشکیل میوه، به دنبال گرده افشانی درون گونه ای با گرده p. atlantica دیده شده است همه لوله های گرده مشاهده شده به ناحیه شالاز نفوذ می کنند در تخمکهای پسته ۴ روز بعد از باز شدن گل ها لوله گرده به ناحیه شالاز نفوذ کرده و نشان می دهد که این مسیر طبیعی رشد لوله گرده در این گونه ها می باشد.
ناسازگاری: مادگی های کولتیوار ترابونلا با گرده p. atlantica گرده افشانی شده و ۱۰ هفته بعد از باز شدن گلها ریزش کردند. تعدادی از گل های یک روزه رقم کرمان گرده افشانی شده با p. atlantica تا بیش از ۱۰ هفته باقی مانده و سپس شکافته و قبل از بلوغ ریزش کردند و بر عکس میوه های pvcraxp.vera20-18 هفته بعد از باز شدن گلها می شکافند. پال و هردو (۱۹۹۵) گزارش کردند که پونتیکولوس تنظیم کننده دخول لوله گرده به تخمک بوده و پونتیکولوس در بالاترین ناحیه فونیکول بین خامه و تخمک توسعه می یابد و دخول لوله گرده به تخمک به زمان به خصوصی در طی توسعه تخمک محدود می شود.
تغییر دورۂ گل دهی با استفاده از مواد شیمیایی
مواد شیمیایی مختلف، برای تغییر گل دهی استفاده شده به طوری که گل دهی درختان نر و ماده همزمان می شود. محلول پاشی درختان ماده با DNOC (۲۰-۵%) در طی دوره استراحت در حدود سه هفته گلدهی را جلو انداخت. در آتن سیانید هیدروژن در طی دوره استراحت محلول پاشی شد و گل دهی درختان ماده را ۱۹ روز جلو انداخت. غلظت ۸ درصد مؤثرتر از غلظتهای ۵ و ۲ درصد در جلو انداختن گلدهی درختان ماده بوده و هیچ کدام از این غلظتها سمی نبودند، پورلینگیس و رویاتزیس گزارش کردند که پاکلوبوترازول در ۴۰۰-۱۰۰ = محلول پاشی در طی خردادماه موقعی که رشد شاخه ها متوقف شده است گل دهی کولیتوارهای نر را در فصل بعد تأخیر انداخت و همزمان با کولیتوارهای ماده گل دادند. گزارشات دیگری از یونان وجود دارد که محلول پاشی با پاگلوبوترازول در خرداد یا تیرماه سال قبل باز شدن گلها را به تأخیر می اندازد و مقدار تأخیر بستگی به غلظت دارد؛
قادر است گل دهی کولیتوارهای نر و ماده را همزمان بسازد و نتیجه اش تشکیل میوه خوب بدون گرده افشانی مصنوعی می باشد.
تشکیل میوه
درصد گل هایی که تشکیل میوه می دهند از سالی نسبت به سال دیگر متفاوت بوده و بستگی به شرایط آب و هوایی در طی شکوفه دهی و همچنین در طی زمستان قبل از شکوفه دهی دارد. کافی نبودن سرمای زمستانه شکوفه دهی را به تأخیر انداخته و اثر معکوس روی تولید کرده و توسعه مادگی دارد. بررسی ها در طی ۴ سال پی در پی با سرمای کافی نشان داد که به طور متوسط ۱۰٪ گل ها به طور معمول تولید میوه کرده که ۷٫۵درصد دارای مغز و ۵/۲ درصد پوکا می باشند. ریزش تخمدان های گرده افشانی شده ۴-۳ هفته بعد از تمام گل رخ می دهد. پسته یک میوه نیم خشک شفت بوده که دارای یک مغز است که توسط یک درون بر نازک و استخوانی احاطه می شود که این درون بر هم توسط میان بر و برون بر محصور می شود. در درون بر پسته خندان شدن از نوک شروع شده و به سمت شکمی و پشتی پیش می رود و توسعه این شکاف متفاوت است بازار پسندی توده میوه های پسته توسط درون برشان مشخص می شود. خندان شدن یک صفت، مطلوب بوده و مصرف کننده درون بر را به راحتی بر می دارد. توسعه بافت های میوه پسته از نظر زمان و فاصله شبیه دیگر میوه های شفت می باشد و اختلاف کمی با دیگر شفتها دارد رشد در پریکارپ میوه های شفت گوشتی مثل زردآلو، گیلاس، زیتون، هلو، در سه دوره مشخص رخ می دهد دو مرحله رشد سریع توسط یک مرحله که رشد کند است جدا می شود.
رشد در میوه بادام که یک شفت خشک است فقط در دو دوره رخ داده یک مرحله رشد سریع توسط یک مرحله ای که رشدی وجود ندارد دنبال می شود. بنابراین بادام دارای مراحل , II شفتهای گوشتی می باشد اما فاقد مرحله نهایی که رشد سریع بوده می باشند. میوه پسته رشدی شبیه بادام داشته اما دارای یک رشد نسبتا سریع مرحله (III) می باشد که سرانجام مقدار کمی به قطر میوه افزوده می شود. رشد قطری پسته های بدون مغز شبیه میوه های مغزدار می باشد به استثناء این که آنها دوره III را نشان نمی دهند. مرحله ۱ در میوه های شفت گوشتی بعلاوه بادام شامل رشد کامل و همزمان درون بر و بافت خورش و پوشش های تخمک می باشد در حالی که اندازه نهایی اندو کارپ پسته در اواخر مرحله ا به دست می آید بافت خورش و پوشش های تخمک نمی توانند رشد زیادی تا یک ماه بعد از مرحله II داشته باشند.
توسعه جنین در شفتهای گوشتی و بادام به تأخیر افتاده و شواهد ماکروسکوپیک تا اواخر مرحله وجود ندارد و توسعه جنین در پسته بیشتر به تأخیر می افتد. و شواهد ماکروسکوپیک قابل رؤیت تا مرحله II وجود نداشته و جنین یک باره همراه با پوشش های تخمک رشد کرده و به اندازه نهایی در طی ۶ هفته می رسد. در حدود اواسط دوره II رشد پریکارپ می باشد. لیگنینی شدن درون بر با رشد در دوره II شروع شده و ۶-۴ هفته ادامه می یابد، خندان شدن درون بر در طول شکاف شکمی در اواخر تیرماه شروع می گردد و در همان زمان مغز به اندازه نهایی خود می رسد و هر دو درز در طرفین تا بلوغ فیزیولوژیکی در حدود اواسط شهریور ادامه می یابد بلوغ فیزیولوژیکی توسط جدا شدن راحت پوست رویی از اندوکارپ مشخص می شود و برابر جدا شدن گوشت از هسته در هلوهای هسته جدا می باشد. موقعی که رشد میوه های پسته اندازه گیری شد با افزایش در وزن تر کل یک منحنی مثل شفتهای گوشتی بدست آمد و در آن حالت افزایش در وزن تر در طی دوره III حدود نصف وزن نهایی را تشکیل داد.
افزایش در وزن تر بعد از هفته اول تیرماه به رشد و توسعه مغز نسبت داده می شود و بعد از آن زمان افزایش بیشتر در وزن پریکارپا رخ نمی دهد، افزایش خطی در کل وزن خشک میوه های پسته وجود داشته و افزایش در وزن خشک پریکارپ بیشتر به کل وزن خشک که در طی نیمه اول رشد میوه افزایش می یابد نسبت داده می شود در صورتی که وزن خشک تجمعی در مغز بیشتر به افزایش در نیمه آخر ارتباط دارد. قند شناخته شده در مغز پسته بیشتر ساکارز است و معمولا توسط گلوکز، فروکتوز و اینوزیتول یک قند الکلی دنبال می شود. چون که مقدار ساکارز بیشتری نسبت به دیگر ترکیبات قندی در سراسر رشد و توسعه مغز وجود دارد. چربی های خام در حدود ۳٪ وزن خشک مغز را در ابتدا تشکیل داده و در هفته اول تیرماه به ۶/۳% افزایش می یابد و مقدار کل قندها از آن تاریخ شروع به کاهش می کنند و یک افزایش سریع در چربی های خام به وجود می آید و این تا زمان توسعه مغز و بلوغ ادامه یافته و به ماکزیمم سطح آن در حدود ۴٪ می رسد.
تغییرات تنفسی و اتیلن
میزان تنفس میوه ها از 
در اواخر خرداد ماه شروع به افزایش کرده و هم چنان که رشد و نمو مغز شروع می شود به ماکزیمم 
در اوایل مرداد ماه می رسد و در این زمان رشد مغز نزدیک به کامل شدن می باشد و سپس یک کاهش تدریجی در آن رخ می دهد و در پسته منحنی فراز گرا مانند دیگر میوه های شفت وجود ندارد. تنفس میوههای دارای مغز ۶-۵ بار بیشتر از میوه های بدون مغز است و این ارتباط مستقیم به رشد و توسعه مغز دارد و مغز ممکن است روی تنفس پریکارپ اثر داشته باشد. اختلاف مهمی در میزان اتیلن بین میوه های پوک و میوه های دارای مغز دیده شده است و هر دو میوه های پوک و دارای مغز از سطح نسبی 
بیشتر نمی شود و بررسی ها نشان داد که پریکارپ میوه های پسته مسئول سنتز اتیلن بوده و تولید اتیلن در تمام دوره رشد و توسعه مغز ثابت است و ظاهرا در شکوفا شدن اندوکارپ و پوسته رویی یا در بلوغ و رسیدن میوه ها دخالت ندارد.
هرس درخت پسته
درخت پسته مانند درخت زیتون هر دو سال یک مرتبه محصول کافی می دهد و علت آن اینست که میوه پسته روی شاخه های جوان همان سال تولید می شود و درختی که میوه می دهد قدرت و مواد ذخیره کافی برای تولید و تشکیل جوانه که در سال بعد دارای میوه باشند ندارد. بنابراین باید در اوایل با اواخر زمستان هر سال (بنا بر آب و هوای محلی تمام شاخه هایی که سال قبل دارای میوه بوده اند حذف نمود تا این که این قطع بأن نمو شاخه های جوان و بالنتیجه تولید میوه شود و با این مردم در ضمن مقدار میوه سالیانه نیز تنظیم می گردد.
تغذیه درخت پسته
درختان پسته به ۱۴ عنصر برای رشد طبیعی و رشد زایشی نیاز دارند. این عناصر ضروری به عناصر پرمصرفه نیتروژن ، فسفر در، پتاسمیج ، کلسیم a، منیزیم Mg، گوگرد S و عناصر کم مصرف بر B، مس Cu، روی Zn، مولیبدن Mo، آهن Fe، کلر Cl، نیکل Ni، منگنز Mn بر اساس غلظت در گیاه تقسیم بندی می شوند. هر کدام از این عناصر برای عمل ویژه ای در گیاه ضروری می باشند. عناصر غذایی برای مقاومت به بیماریها و کیفیت میوه مهم بوده و تعادل بین عناصر مختلف روی س لامتی و تولید گیاه اثر می گذارد. بعضی از عناصر مانند عدها. یم Na کلر C1 بر B اگر به میزان زیادی در خاک یا آب آبیاری وجود داشته باشند در گیاه ایجاد سمیت می کنند.
نیتروژن: اگر به باغ نیتروژن اضافه نشود درختان دچار کمبود شده و کاربرد نیتروژن مرسوم می باشد به طوری که علایم کمبود به ندرت مشاهده می شود. کمبود نیتروژن توسط علایم کمبود نیتروژن مشکل بوده؛ زیرا همه درختان در کرتها یکمان به نظر نمی ردمند، این جا تجزیه برگ مفید خواهد بود. درختانی که کمبود نیتروژن دارند در اوایل فصل برگ های پایین رنگ پریده بوده و اندازه برگها و رشد شاخه ها کاهش یافته و شاخ و برگها پراکنده به نظر می رسند. در پاییز برگها زود پیر شده و زودتر خزان می کنند و در شرایطی که رطوبت کافی در دسترس گیاه نباشد چنین حالتی ممکن است، مشاهده نشود.
روی: روی در عمل تعدادی از آنزیم ها، پایداری غشاء و سنتز آنزیم ها دخالت دارد. کمبود روی در همه انواع پرورش پسته شایع بوده و علایم کمبود روی در اوایل فصل اگر کمبود شدید باشد ظاهر می شود. در کمبود روی باز شدن جوانه های رویشی و زایشی به تأخیر می افتد. در کمبود روی برگهایی انتهای کوچک و کلروتیک بوده و به صورت پر مانند ظاهر شده و حاشیه برگها به سمت بالا پیچیده و موجی شکل می شوند و در کمبود شدید سر خشکیدگی انتهایی گاهی اوقات رخ می دهد. درختانی که کمبود روی دارند میوه ها کوچکتر بوده و رنگ آنها قرمزتر از حالت طبیعی است.
پتاسیم: پتاسیم فعال کننده چندین آنزیم در گیاهان است، پتاسیم وظایف مهمی در ارتباط با آب گیاه دارد که در پتانسیل اسمزی داخل سلول نقش داشته و در روزنه ها نقش تنظیم کنندگی دارد. پتاسیم مقدار زیادی توسط درختان پسته مورد استفاده قرار می گیرد. برگهای دارای کمبود پتاسیم در اوایل تا اواسط تابستان علایم کمبود را نشان می دهند برگها رنگ پریده (مثل کمبود ازت و حاشیه های برگچه ها به سمت بالا و داخل می پیچد. معمولا برگهای وسط شاخه ها بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته و اندازه برگها و رشد شاخه ها کاهش می یابد.
بر: احتمالا بر در انتقال قندها و پایداری غشاءها و ساختمان دیواره سلولی نقش دارد و ممکن است در انتقال یا عمل هورمون های گیاهی دخالت داشته باشد. کمبود بر باعث کاهش تشکیل میوه نشده که در نواحی که بر خاک پایین است علایم زیر مشاهده می شود. درخت حالت بوته ای داشته و رشد شاخه ها کم شده و میان گرهها کوتاه ظاهر می شوند برگ ها اغلب کلروتیک، پیچیده و بد شکل بوده و گاهی براکته مانند ظاهر می شوند. بر ظاهرأ برای پسته مهم بوده و در گلدهی و قوه نامیه دانه گرده و تشکیل میوه نقش دارد. خوشه های گل روی درختان جوان که کمبود بر دارند قبل از تشکیل میوه ریزش می کنند. نیاز به بر درختان پسته نسبت به محصولات دیگر بالاتر می باشد، در پسته هم چنین ممکن است سمیت بر مشاهده نشود که علایم سمیت در اواسط یا اواخر تابستان همچنان که بر دریافت شده تجمع می کند قابل رویت می باشد در ابتدا نوک و سپس حاشیه برگها نکروزه شده و در حالات شدید بافتهای نکروزه پیشرفت کرده و به نواحی بین رگبرگها می رسد و درخت مانند اینکه از آتش خسارت دیده به نظر می رسد.
مس: مس مانند روی در ترکیب خیلی از آنزیمها در گیاه نقش دارد و یک نقش در متابولیسم انرژی دارد. کمبود مس نسبتا در پسته مرسوم است علایم در اواسط تابستان ظاهر شده و برگهای نزدیک به انتها شروع به سوختگی کرده و تا حذف برگها پیش می رود. برگهای نابالغ انتهایی سوخته بوده و گاهی قلبی شکل هستند شاخه ها کمی چروکیده شده و آسیب دیدگی نزدیک به انتهای شاخه ها در اواخر تابستان رخ می دهد، بعضی شاخه های انتهایی به سمت پایین پیچیده و عصایی شکل شده و مغز اغلب چروکیده است.
سمیت کلر: زیادی کلر علایمی شبیه سمیت بر در برگ ایجاد کرده و نوک و حاشیه برگها سوخته و در حالت های شدید نواحی نکروزه شده در نوک برگ افزایش یافته و در طی فصل رشد نیمه انتهایی یا بیشتر برگ در اواسط تابستان نکروزه می شود. به خاطر شباهت بین سمیت تیر و کلر لازم است موقعی که علائم مشاهده شد تجزیه برگ انجام گیرد تجزیه خاک و آب آبیاری برای تشخیص مشکلات ضروری می باشند.
برطرف نمودن کمبود عناصر کم مصرف
۱- کمبود روی: برطرف نمودن کمبود روی اغلب به خاطر مشکلات خاک سخت است. کاربرد روی در خاک برای بر طرف نمودن کمبود عکس العمل های متفاوتی نشان داده است. دادن ۲۷۰۰-۹۰۰ گرم سولفات روی (۳۶٪) در هر درخت با توجه به اندازه درخت نتایج خوبی داشته است. ۹۰-۵/۲۲ لیتر محلول سولفات روی (۴۵۰ گرم روی در ۵/۴ لیتر آب با فشار به داخل خاک اطراف درخت برای این که سولفات روی در تماس با ریشه ها قرار گیرد تزریق می شود. پخش کلات روی (۲۵۰۰
۴۵۰ گرم Zn- EDTA) در ۴۵۰ لیتر آب کمبود روی را بر طرف نموده است. محلول پاشی روی موقتا کمبود را برطرف نموده و برای جلوگیری از بروز کمبود محلول پاشی باید تکرار شود. غلظتهای بالای سولفات روی در پاییز یا در دوره خواب می تواند بکار برده شود محلول پاشی درختان پسته رقم اوحدی با ۱۰۰۰۰ ppm از کود مایع روی حاوی ۷۰ درصد روی خالص میزان روی را در برگهای این رقم افزایش داد. در گذشته برای برطرف نمودن کمبود روی از میخهای از جنس روی استفاده می نموده اند، میخ ها به داخل تنه درختان با شاخه های بزرگ تر از ۵ سانتی متر کوبیده می شده و امروزه به ندرت استفاده می شود.
۲- کمبود بر: برای برطرف نمودن کمبود پر از محلول پاشی یا کاربرد کود حاوی بر در خاک استفاده می شود، براکس (۱۹ بر روی سطح خاک در پاییز به میزان ۲۲-۲۵ کیلوگرم در ۴/۰ هکتار برای برطرف نمودن کمبود این عنصر استفاده نشده است و استفاده از میزان بیشتر موجب بروز مسمیت خواهد شد محلول رقیق بر سولوبور) به میزان ۴۵۰ گرم در ۴۰ لیتر به روی ناخ و برگ می توانم به کار برده شود و این ممکن است در صد تشکیل میوه در سال بعد را افزایش دهد. محلول پاشی در دوره خواب با بر به میزان ۲۲۵۰-۹۰۰ گرم در ۴۵۰ لیتر آب برای توسعه گل ها و افزایش تشکیل میوه مؤثر است. کاربرد ۵۰۰ ppm بر به صورت محلول پاشی میزان پوکی را به میزان ۱۶ درصد در رقنم و حد کاهش داد.
٣- کمبود مس: برای برطرف نمودن کمبود مس از محلول پاشی یا کاربرد در خاک استفاده می شود.
محلول پاشی با CuEDTA (5/10%) به میزان ۳۰۰-۲۰۰ گرم در ۴۵۰ لیتر آب در ۴/۰ هکتار قبل از شکوفه دهی بهترین نتیجه را داشته و حداقل سمیت را ایجاد کرده است. کاربرد سولفات مس به میزان ۲۲۵-۴۵۰ گرم در ۴۵۰ لیتر در اوایل بهار مفید بوده و بعضی اوقات ایجاد سمیت، کرده است کاربرد در خاک، برآن : طرف نمودن کمبود مه سال جاری اثر کمتری داشته است و برنامه های محلول پاشی مفید می باشند
۴- سمینه بر و کلرور سدیم: اگر هر یک از این عناصر به مقدار زیاد در آب آبیاری وجود داشته باشند باعث مسمومیت می شوند و لازم است منابع آب آبیاری تغییر داده شوند. اگر نسمیدتا در ارتباط با مقدار زیاد این دثار در خاک باشد باید برای شستشوی اینها از آب آبیاری زیادی استفاده شود. بدین ترتیب خسارت به درخت کاهش خواهد یافت.
اثرات پایه روی مود نمایی درخت
پایه های پسته از نظر جذب مواد غذایی در خاک متفاوت می باشند. درختان روی پایه های آتلانتیکا احتمالا کمتر کمبود B، Zn Cu را نسبت به پایه هایی که والدینشان p.integrrima است نشان می دهند.
بیشتر در برداشت پسته
