نام: نهال گردوی سیاه
نام انگلیسی: black walnut
نام علمی:Juglans nigra
مشخصات:
درخت گردوی سیاه Juglans nigra ، گونه ای از درخت برگریز در خانواده گردو (Juglandaceae) و بومی آمریکای شمالی است. این گیاه بیشتر در مناطق ساحلی ، از جنوب انتاریو ، از غرب به جنوب شرقی داکوتای جنوبی ، از جنوب به جورجیا ، شمال فلوریدا و جنوب غربی تا مرکز تگزاس رشد می کند. درختان وحشی موجود در دره اوتاوی ممکن است یک جمعیت بومی جدا شده از گردوی سیاه یا از درختان غیر وحشی کاشته شده باشند.
گردو سیاه یک درخت مهم تجاری است ، زیرا چوب آن رنگ قهوه ای تیره است و به لحاظ تجاری پرکاربرد است. میوه های این رقم نیز به دلیل طعم متمایزش و کیفیت مطلوبش پرورش می یابند. غالبا نهال گردوی سیاه هم برای چوب و هم برای تولید گردو به طور همزمان پرورش می یابند و ارقام زیادی از آن برای تولید آجیل با کیفیت بهتر یا چوب مرغوبتر اصلاح و بهینه شده اند. در حال حاضر گردو سیاه به بیماری thousand cankers بسیار حساس است که باعث کاهش این رقم گردو در برخی مناطق می شود. همچنین گردوی سیاه مواد شیمیایی تولید میکند که به ریشه و سایر بافتهایی و ارگانیسم های گیاهان اطرافش آسیب می رساند و به این درخت مزیت رقابتی می دهد. این موضوع اغلب نامطلوب است زیرا می تواند به گیاهان و چمنزار باغ آسیب برساند.
نهال گردوی سیاه دارای بوی تند و بسیار مشخصی است که این بو در بیشتر قسمت های درخت از جمله برگ ، ساقه و پوست میوه مشهود است. لازم به توصپضیح است که مغز میوه فاقد این بو است.
ارتفاع تنه گردوی سیاه به ۳۰ الی ۴۰ متر می رسد. در شرایط رشدی رقابتی جنگلها ، این درخت یک تنه بلند و مستقیم ایجاد می کند. اما هنگامی که در یک منطقه باز رشد کند دارای یک تنه کوتاه و تاج گسترده پیدا میکند.
تنه درخت گردوی سیاه معمولاً به رنگ خاکستری مایل به سیاه است و به صورت پشته های نازک در هم تنیده شده است که به پوست تنه شکل الماس می دهد. شاخه های درخت به رنگ قهوه ای روشن است.
جوانه های گردوی سیاه رنگ ابریشمی کم رنگ دارند و از پرز پوشیده شده اند. جوانه های انتهایی تخمک گذاری شده و ۸ میلی متر طول دارند و در عرض کمی طولانی تر هستند. جوانه های جانبی کوچکتر و در فصل گلدهی جلوه گر هستند.
برگهای گردوی سیاه مرکب بوده و به طور متناوب روی ساقه رشد می کنند. طول آنها ۳۰-۶۰ سانتیمتر است، به طور معمول یکنواخت هستند اما بین برگ ها تنوع زیادی وجود دارد. ساقه ها دارای ۱۵ تا ۲۳ برگ هستند. برگ ها به طور کلی به رنگ تیره تیره است و به طور معمول در قسمت زیرین آنها پرز وجود دارد.
گل گردوی سیاه تک رنگ است. گلهای نر (استامینات) ۸ تا ۱۰ سانتی متر هستند. این گل ها از جوانه های جانبی ناشی از رشد سال قبل ایجاد می شوند. گلهای ماده (بارور) بصورت ترمینال هستند و در خوشه های دو تا پنج تایی بر روی ساقه های رشد کرده سال جاری قرار دارند.
میوه گردوی سیاه در طول پاییز با پوسته قهوه ای مایل به سبز ، پوسته چوبی قهوه ای راه راه ظاهر می شود و مغزی به رنگ قهوه ای روشن دارد. کل میوه ، از جمله پوسته در نیمه مهر ماه می افتد. مغز گردوی سیاه نسبتاً کوچک و پوسته چوبی آن بسیار سخت است.
