هایپر تره بار | کاشت نهال بادام
17 مرداد 1397

کاشت

نهال های بذری یا نهال های پیوند شده یکساله یا چند ساله که دارای چوب رسیده و ریشه های سالم هستند در پاییز و زمستان کاشته می شوند. برای این منظور خاک هایی که با کود آلی آماده شده اند مناسب تر هستند.

بهترین زمان کاشت بین اوایل آبان تا اوایل دی است. فاصله کاشت درخت ها بسته به نوع رقم، پایه، حاصل خیزی خاک و سیستم آبیاری متفاوت است. به نظر می رسد فاصله کاشت ۵×۵ متر بهترین فاصله برای ارقام پیوند شده بر روی پایه هلوی بذری یا پایه هلو بادام باشد.

مقدمات قبل از کاشت

قبل از کاشت درختان بادام باید بادشکن موثری ایجاد شود برای این کار میتوان از ردیف های درخت و یا کمربند حفاظتی مصنوعی استفاده کرد. بادشکن مصنوعی هزینه زیادی دارند ولی از همان موقع احداث قابل استفاده است در حالی که کاشت درخت به عنوان بادشکن از سال دوم که درخت ها بزرگ می شوند مؤثر خواهد بود. از بین بادشکن هایی که برای بادام استفاده می شوند درختان سرو بهتر از بقیه هستند. برای تقویت خاک قبل از کاشت درخت بادام ۲۰۰ کیلو ازت و ۲۰۰ کیلو گرم فسفر در هر هکتار به زمین داده می شود .

هرس

عمل هرس در سه مرحله متفاوت از زندگی درخت بادام (۱) در مرحله اوایل رشد (۲) در مرحله باردهی (۳) جوان کردن درختان پیر انجام می شود.

هرس مرحله اول هرس فرم دهی است در صورتی که فرم Vase مورد نظر باشد بلافاصله پس از کاشت نهال را از فاصله یک متری سطح زمین ربرداری کرده و ۳ یا ۴ شاخه اولیه را از فاصله ۱۰ تا ۱۵ سانتی متری انتهای درخت نگه می دارند که چهار چوب درخت را تشکیل خواهد داد. هرس تابستانه ۲ تا ۳ بار انجام می شود. هرس تابستانه باید در سال دوم انجام شود. در هرس زمستانه فقط پاجوش ها حذف می شوند و در سال سوم و چهارم ضروری است، در این زمان درخت دارای ۳ تا ۴ شاخه اصلی است و هر شاخه اصلی ۵ تا ۷ شاخه کوچک تر دارد و به منظور تسهیل نفوذ نور به وسط دو درخت  باید شماسته های قسمت داخلی را حذف نمود.

در مرحله باردهی باید هرس منظمی مورت گیرد تا مقدار محصول بیشتر شود. دترس جوان کردن وقحا زد. أنی أن حسام می شود که درخت ها پیر، کم بردد ولی ممأ لهم بان هستند. برای این کار شاخه های اصلی بریده می شوند و در نسخه های جد. یا بد بیاری که در بهار رشد می کند. برای جای شربینی شئ خه ونام اصلی استفاده می گردد.

پایه، پایه های انتخابی

ارقام تلخ یا شیرین بادام به عنوان پایان بنام می کرد. استفاده قرار می گیرند؛ زیرا این پایه ها نسبت به ششسکی خاک های آهکی و کلروز آهن مقاوم بوده و طول عمر بیشتری دارند. در نواحی آبیاری شده و مرطوب از نهال های بندگی هلو به عنوان پایه استفاده می شده بود. نهال های بن ترخت هلو خیلی یکنواخت بوده و در هنگام انتقال نفس است کمتری دارند. پایه های انتخابی عبارتند از هیبریدهای هلو X بادام (Gf557, GF77) آلو (میر و بالان ۲۰۳۲، ماریانا ۲۶۲۴، ماریانا ۱/۸ GF) و هیبریدهای میروبالان X هلویا میرو بالان X بادام می باشد.

تغذیه

علایم کمبود ازت در بادام به صورت برگهای کوچک، رنگ پریده، کاهش قدرت درخت، خشک شدن شاخه های کوچک، کاهش بستن میوه و کاهش عمل کرده است. دادن ازت به صورت، اوره توجه به افزایش قابلیست پذیرش گل و افزایش درصد تشکیل میوه و بالاخره موجب افزایش عمل کرد می شود. در خاک هایی که کمبود پتاس وجود دارد. استفاده از سولفات، من به مقدار کافی مقدار ملی کره را افزایش می دهند، برای باغ بادام مقیمانی که از ته ۸۰ کیلوگرم و مقدار کود فسفره ۲۶۰ کیلوگرم در هکتار توصیه شده است. کمبود روی موجب کوچک شدن برگ ها می شود، علایم کمبود با محلول پاشی بولغاته روی در زمان خوادا به مقدار ۷۹/۶ تا ۳۲/۱۱ کیلوگرم در ۵/۳۷۸ لیتر آب برطرف می شود. ما هم کمبود مس در درختان بادام به صورت کاهش رشد و مردم، من زبر و ناهموار و مغز چروکیده دیده می شود، محلول پاشی شاخ و برگ درخت ها یا مس EDTA کمبود موثر است.

سوختگی نوک برگها معمولا به دلیل کمبود بر است. علایم کمبود. با مصرف ۵۶ تا ۱۱۲ کیلوگرم در هکتار براکس به مدت ۴ سال برطرف می شوند.

در باغ هایی که در سن باردهی در مستند. به منظور حفظ حاصل خیزی، سالانه ۱۰۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار از تن، ۵۰ تا ۶۰ کیلوگرم در هکتار فسفر و همین مقدار پتاس، باید به خاک داده شود. کود فسفره و پتاسه در یک نوشته و در هر ماه به باغ داده می شود. در حالی که کود ازته را به دو قسمت تقسیم کرده و در نه. ، ما بین من و فروردین و اردیبهشت، به کار می برند.

آبیاری

آبیاری از مهم ترین عملیات مرحله داشت درختان بادام است و موجب بهبود رشد و افزایش عمل کرد می شود؛ زیرا مقدار بارندگی در فصل تابستان در مناطق کشت بادام کافی نیست کیفیت آبیاری نیز اهمیت زیادی دارد، آبی که حاوی مقدار زیادی نمک است به خصوص در خاک های رسی کم عمق نباید برای آبیاری استفاده شود. درختان بادام نباید با روش آبیاری بارانی آبیاری شوند؛ زیرا برگهای بادام نسبت به نمک خیلی حساس است. روش های معمول آبیاری در درختان بادام، آبیاری سطحی و آبیاری قطره ای هستند، از آبیاری قطره ای معمولا در زمینهای ناهموار استفاده میشود.

مبارزه با علف های هرز

در مدیریت نگهداری درخت بادام مهم است از کاشت گیاهان علفی بین ردیف های باغات بادام باید خودداری نمود؛ زیرا این گیاهان علفی چندین میکروارگانیسم در خاک باقی می گذارند که برای بادام مضر است.

برداشت

میوه های بادام را می توان به صورت سبز (چغاله) و یا خشک برداشت کرد. میوه های بادام رقم کاغذی پوست نازک) نیز در مرحله سبز به منظور مصرف مستقیم برداشت می شود. برداشت میوه های خشک از نیمه دوم مرداد تا اواخر مهر صورت می گیرد. میوه های بادام در باغاتی که آبیاری نمی شوند زودتر از باغاتی که آبیاری می شوند می رسند. در باغات جدید بادام که به صورت مکانیکی برداشت می شوند موارد زیر باید رعایت شود. فاصله مناسب کشت، فرم دهی مناسب درخت مثلا فرم گلدانی، مسطح بودن سطح زمین، کاشت رقمی با عادت رشد عمودی، دقت در تعیین تاریخ برداشت در ارتباط با زمان رسیدن و شرایط خاک به منظور جدا شدن بهتر میوه های باغ های بادام أغلب دو هفته قبل از برداشت آبیاری می شود.

سطح خاک باید تا حد امکان صاف و عاری از علف های هرز باشد. درخت ها توسط دستگاه شیکر تکان داده شده و میوه ها بر روی زمین می ریزند و سپس میوه ها توسط دستگاههایی که دارای بازوهای مکنده هستند جمع آوری می شود. مقدار عمل کرد بادام در هر هکتار از یک تا دو تن (بدون پوست سبز) متغیر است که به عملیات زراعی از جمله آبیاری و نوع رقم بستگی دارد. پس از برداشت بادام، پوست سبز آن به وسیله ماشین جدا می شود ماشین هایی که برای بادام پوست سخت به کار می روند برای بادام های پوست نازک و پوست کاغذی مناسب نیستند و در صورت استفاده از این ماشین ها باید تنظیم آنها عوض شود. سپس میوه ها در معرض آفتاب به مدت ۳ تا ۴ روز خشک می شوند تا مقدار مرطوب آنها به ۸ تا ۵/۸ درصد کاهش یابد. احتمالا در انبار نیز رطوبت میوه ها حدود یک درصد کاهش می یابد. نگهداری بادام های پوست نارک به علت کپک زدگی مشکل است.